இது ஒரு குழந்தை பாடும் தாலாட்டு
இது இரவு நேர பூபாளம்
இது மேற்கில் தோன்றும் உதயம்
இது நதியில்லாத ஓடம்
நடை மறந்த கால்கள் தன்னின் தடயத்தை பார்க்கிறேன்
வடம் இழந்த தேரது ஒன்றை நாள் தோறும் இழுக்கிறேன்
விடிந்து விட்ட பொழுதில் கூட விண்மீனை பார்க்கிறேன்
உறவுராத பெண்ணை எண்ணி உலகை நான் வெறுக்கிறேன்
வெரும் காற்றில் உளி கொண்டு சிலை ஒன்றை வடிக்கிறேன்
வெரும் நாறில் கை கொண்டு பூ மாலை தொடுக்கிறேன்
சிறகிழந்த பறவை ஒன்றை வாணத்தில் பார்க்கிறேன்
உறவுராத பெண்ணை எண்ணி நாள் தோறும் வாழ்கிறேன்
உளம் அறிந்த பின் தானே அவளை நான் நினைத்தது
உறவுருவாள் என தானே மனதை நான் கொடுத்தது
உயிரில்லாத கருவை கொண்டு கவிதை நான் வடிப்பது
ஒரு தலையாய் காதலிலே எத்தனை நாள் வாழ்வது?
மிகவும் பயனுள்ள கருத்துகள்.
பதிலளிநீக்கு